مسئولیت پذیری، عنصری گم شده

1_خبر بد

 متاسفانه بسیاری از افراد با بلد نبودن مسئولیت پذیری که به راحتی هم می شود یادش گرفت و تقویتش کرد، تمام عمر و انرژی و زندگی خود را تباه می کنند و از ظرفیت های واقعی خودشان آگاه نیستند و از آن ها استفاده نمی کنند و این واقعا بد است، چون با توجه به عمر محدود و بسیار کمی که در این دنیا داریم، اگر نتوانیم و مهم تر از آن، اگر نخواهیم از ظرفیت های خودمان استفاده کنیم و ندانیم واقعا چه کار های بزرگ و حتی کوچک موثر و مفیدی می توانیم انجام دهیم، کل زندگی ما به طور قطع هیچ می شود و با کلی حسرت و کارهای نکرده این دنیا را ترک خواهیم کرد و کسی که مسئولیت پذیری ندارد، دقیقا دارد همین کار را می کند که در ادامه خواهید دید.

2- مسئولیت پذیری واقعا چیه؟

به وضعیت زندگی خود در چند روز گذشته نگاهی بیندازید، آیا کسی را سرزنش کرده اید؟ به عنوان مثال آیا پدر یا مادر یا شرایط یا وضعیت جامعه یا … مورد حمله قرار داده و به عنوان محرکی که باعث شده اند شما در زندگی تان پیشرفت نکنید، سرزنش کرده اید؟ اگر جواب بله هست حتما باید این مقاله را تا انتها بخوانید تا مسئولیت پذیری را در خود شکل بدهید.

چند تعریف مسئولیت پذیری؟ فردی که مسئولیت پذیر است: هیچ کسی را برای شرایط الآنش، به آدمی که تبدیل شده است، کاری که دارد انجام می دهد و احساسی که دارد، سرزنش نمی کند. یعنی جملاتی مشابه این جملات نمی گوید: من بخاطر پدر و مادرم به این وضعیت افتاده ام وگرنه می توانستم خیلی پیشرفت کنم. یا: اوضاع جامعه یک طوری هست که نمی شود رشد کرد یا این احساس گناهی که دارم بخاطر فلانی است خدا لعنش کند یا …

پس فرد مسئولیت پذیر، کسی را برای شرایط زندگی ایی که الان دارد سرزنش نمی کند.

فرد مسئولیت پذیر هرگز از خودش انتقاد نمی کند ولی دائم خودش را ارزیابی می کند و از خودش بازخورد می گیرد. یعنی آگاه است که انسان است و انسان قطعا دچار خطا و اشتباه می شود و موقع خطا کردن، به جای اینکه به خودش حمله کند و خودش را سرزنش کند که خاک تو سرم، این بار هم گند زدم، یک بار کاری را درست انجام نمی دهم و… به جای این سرزنش ها و انتقادات، از خودش بازخورد می گیرد و سعی می کند خودش را اصلاح کند یعنی مراحل را یک بار چک می کند که کجا و چرا اشتباه کرده است و سعی می کند دفعات بعدی این اشتباهات را جبران و اصلاح کند و کم کم رشد کند و خودش و مهارت هایش را ارتقا دهد و این زیبا و قشنگ است.

پس تعریف دیگر مسئولیت پذیری این شد که: خود را سرزنش نمی کند و از خودش بازخورد می گیرد و اگر جایی مشکل داشت اصلاح می کند.

فرد مسئولیت پذیر آگاه است و می داند در زندگی به دنبال چه چیزی است و از زندگی چه می خواهد، بنابراین برای رسیدن به خواسته خود، بدون اینکه غر بزند و بدون اینکه بهانه بیاورد، دست به اقدام می زند و برای رسیدن به چیزهایی که در زندگی میخواهد، عمل می کند.

به عنوان مثال: همه ما افرادی را در زندگی خود دیده ایم که می دانند چه می خواهند و خواسته شان از زندگی چی هست، اما مهم ترین مورد که اقدام برای رسیدن به خواسته بدون غر زدن و بهانه آوردن است را انجام نمی دهند و دائم شرایط و محیط و وضعیت فعلی را مقصر می دانند.

3_ چرا این بحث مسئولیت پذیری انقدر مهم است؟

شما که دارید الان این مطلب را می خوانید، احتمالا جزو آن دسته از افرادی هستید که می خواهید با آموزش دیدن، رشد کنید و سطح کیفیت زندگی تان را بالا ببرید، از این بابت به شما تبریک می گویم چون شما جزو 5 درصد افراد دنیا هستید که این ویژگی بسیار مفید را دارید پس خودتان هم از خودتان تشکر کنید.

بریم سراغ بحث خودمان، یعنی مسئولیت پذیری، در دنیایی که اکثر افراد قربانی شرایط، محیط، جامعه و… هستند و دائم بهانه های مختلفی می آورند برای رشد و پیشرفت نکردن در هر حوزه ای، داشتن مسئولیت پذیری یک قدرت فوق العاده است در واقعا بهتر است بگوییم یک ابر قدرت است که می تواند جهش بزرگی را در زندگی افراد به وجود بیاورد چرا؟ چون افرادی که مسئولیت پذیر نیستند، کاری ندارند که، فقط نشسته اند و دارند دیگران و محیط و شرایط را مقصر می دانند بنابراین هیچ اقدامی در راستای بهتر شدن زندگی شان نمی کنند ولی فردی که مسئولیت پذیر  است، در راستای بالا بردن کیفیت زندگی اش اقدام می کند، حتی اگر این اقدام کردن به طور صحیح هم صورت نگیرد، در ادامه می تواند اصلاح کند، دائم اقدام و اصلاح، اقدام و اصلاح و این چرخه قطعا باعث رشد خواهد شد.

مورد دوم برای اهمیت مسئولیت پذیری این است که شما برای بالا بردن کیفیت زندگی تان نیاز است که مسئولیت پذیر باشید. به عنوان مثال شما رابطه خوبی با همسرتان یا والدین تان تجربه نمی کنید. اینجا دو مدل فرد داریم که دو مدل رفتار را از خودشان بروز می دهند، فردی که مسئولیت پذیر نیست و فردی که مسئولیت پذیر است. حالا بیایید رفتار این دو شخص را در مواجهه با این مشکل یعنی روابط خراب بررسی کنیم.

فردی که مسئولیت پذیر نیست: اصلا برقرار کردن رابطه درست را بلد نیست، دائم با من مخالفت می کند، چرا این رفتار را از خودش بروز می دهد؟ چرا نمی داند کاری که انجام می دهد درست نیست؟ پس کی عقلش سر جایش می آید آخر؟ رابطه مان را به گند کشیده، زندگی را برایم جهنم کرده است و…

فردی که مسئولیت پذیر است: من هم در این رابطه سهمی دارم و باید برای بهبود این رابطه اقدام کنم، رفتار آن دست من نیست و من کنترلی بر رفتار او ندارم اما کنترل رفتار خودم کاملا تحت اختیار خودم است و می توانم موثر تر رفتار کنم. من الان چه کاری می توانم انجام دهم که رابطه مان بهتر شود؟ بهترین اقدامی که می توانم در راستای بهبود کیفیت روابط مان انجام دهم چیست؟ این سوالات را از خودت می پرسی و به واسطه این سوالات درست، اقدام های موثر تری از خود بروز می دهی.

4_ سخن آخر

پس یادت باشد هروقت داری کسی یا شرایطی یا چیزی را مقصر می دانی و سرزنش می کنی، یک لحظه مکث کن و از خودت بپرس: آیا رفتار من مسئولانه است؟

یا وقتی می خواهی خودت را سرزنش کنی آگاه باش و کار درست را انجام بده یعنی فقط از خودت بازخورد بگیر و آن را اصلاح کن.

با خودت رو راست باش و بدان واقعا در زندگی به دنبال چه چیزی هستی و برای رسیدن به خواسته خودت، دست از غر زدن و بهانه آوردن بردار و بلند شو و اقدام درست و مناسب را انجام بده.